Vandaag staat er een redelijk grote rit op het programma, van de Grand Canyon naar Saint George in de staat Utah. Het postkantoor opent pas zijn deuren om 09.00u am, dus hebben we ruim de tijd om te ontbijten we in de cafetaria van de Yavapai Lodge. Scrambled eggs with Mexican burrito. Redelijk pikant zo op je nuchtere maag…
Terwijl ik ga uitchecken, gaat Viviane langs in het postkantoor, waar we enige tijd later elkaar terugzien. Aan het raam van het postkantoor hangt een groot bord met daarop de artikelen die er niet binnenmogen. Naast de “pets”, “alcoholic beveridge” en “sharp objects” staat daar ook nog “loaded guns and riffles”. Een ongeladen geweer mag dus wel… Wat ook niet mag zijn “explosives”. Gelukkig heeft Viviane op tijd de staven dynamiet uit haar binnenzak gehaald…
Enkel nog de postzegels plakken, de kaartjes in de brievenbus en we kunnen vertrekken voor een nieuwe etappe van 288 mijl ofwel 464 km. Een serieus eind, maar het is niet de langste etappe die we moeten doen.
Onze auto met het lichtje: "service engine soon"
In de GPS voer ik vervolgens in: N-36.042419 en W-111.826658. Dit zijn de coördinaten (noorderbreedte en westerlengte) voor “Desert View” waarna we feilloos via de Desert View Drive naar onze eerste stop rijden. Perfect gewoon: in Googlemaps kan je de coördinaten voor een bepaald punt gewoon opvragen en dat blijkt achteraf volledig juist te zijn.
Desert View is een uitkijkpunt, een “scenic view” over de Grand Canyon. Op die plaats staat ook de Desert View Watchtower, een bouwsel uit 1932 met vier verdiepingen. De benedenverdieping is nu een winkeltje.
Desert View
- Hier wat info over Desert View
We rijden door naar Cameron om te tanken en rijden dan door naar Marble Canyon, waar we de Colorado kunnen oversteken. Op deze plaats vinden we ook de Navajo Bridge, een zeer indrukwekkende dubbele metalen konstruktie waar we 142m lager de Colorado zien. Het is de enigste brug binnen een straal van honderden km.
Nabij de Navajobridge
- Marble Canyon
- Navajobridge
We rijden door naar Fredonia en steken daar de grens met de staat Utah over. We komen in een andere tijdzone terecht en verliezen hierdoor 1 uur. Het is nu nog een 35-tal mijl naar het Zion National Park. Het lichtje “service engine soon” laat zich nu en dan eens zien.
Het Zion park is een ravijn, 24 kilometer lang en 800 meter diep, met hoog oprijzende wanden en hellingen. Dit natuurreservaat werd in 1909 een National Monument, en in 1919 een National Park. De naam Zion is afkomstig van de mormonen, een religieuze groepering vooral in Utah gevestigd; vergelijk een beetje met volgelingen van Jehova. Het woordje ‘Zion’ is mormoons voor een plek van rust en veiligheid. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River, en dankzij die rivier heeft Zion Canyon nu rijk gevarieerde flora en fauna.
We rijden via de oostelijke ingang het park binnen en we komen een aantal rotsen tegen die bekend staan als Checker board Mesa. Het lijkt alsof er iemand een ruitjes patroon in gekrast heeft. Als je het ziet denk je dat het nep is en door iemand opzettelijk is gemaakt.
Checkerboard Mesa
We vervolgen de weg en komen door twee tunnels. Voor de tunnels wordt het verkeer geregeld door een Ranger. Niet omdat het zo druk is maar omdat de tunnel eigenlijk te smal en te laag is voor hoge voertuigen (bussen), ze kunnen niet naast elkaar passeren doordat de tunnel boogvormig is. De verschillende rijrichtingen worden om beurten doorgelaten. 
In Springdale
Uit het park, in het stadje Springdale houden we nog een stop en rijden dan door naar het Hotel Ramada Inn in Saint George. In het hotel zijn ze bijzonder koel en onvriendelijk. Dit staat in schril kontrast met wat we gewoon zijn en de sfeer wordt onmiddellijk ongezellig …
We eten nog een steak in het Steak House nabij het hotel, waar de sfeer daar gelukkig weer normaal is. Enkel moet de waitress iemand erbij roepen om de fles wijn open te maken. Het arm ding heeft dit nog nooit gedaan en weet niet hoe ze een kurkentrekker moet hanteren. Blijkbaar drinken de cowboys in Utah enkel bier…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten