De Santa Monica Pier, toeristische trekpleister...
Satelietfoto verkregen via Googlemaps
-----------------------------------------------
We staan om 07.30u op en nemen het ontbijt op de kamer. Na het uitchecken vertrekken we dan richting San Diego, en maken zo de cirkel rond. Maar eerst nog een bezoek aan Santa Monica. De rit tussen LA en San Diego bedraagt slechts 134 mijl (215 km), dus we hebben tijd.Santa Monica is een stad van circa 96.500 inwoners en is eigenlijk een gedeelte van groot Los Angeles. Het radiostation KCRW is hier gevestigd, één van de bekendste publieke radiostations van de Verenigde Staten. Een grote toeristische trekpleister is de Santa Monica Pier. De lijst van bekende personen die hier woont is indrukwekkend: Bob Dylan, Robert Redfort, Christina Ricci om er maar enkele te noemen.
Het drukke verkeer op de US-405 richting Santa Monica--------------------------------------------------------
Het is zeer druk op de US-405 of the Santa Monica Freeway maar we kunnen toch goed doorrijden. Na een kleine vergissing komen we dan toch aan op de grote parking naast de pier. Het is een betaalparking, dus er is bewaking. Maar goed ook, want we hebben al onze bagage mee en die zit open en bloot zichtbaar in de koffer van Snow White. Het eerste wat we doen is een bezoek aan de pier zelf. In het cafeetje op de pier nemen we nog een klein extra ontbijt en drinken we een koffie met een “chocolat croissant” - lekker.
De toegang tot de pier met een brug over de highway
------------------------------------------------------
Op de brug. In de verte zie je de pier met de attracties.
Het beeld van de Santa Monica Pier is regelmatig
te zien in films. Het is hoe dan ook heel bekend.
--------------------------------------
Vervolgens verkennen we de pier zelf. Een voornaam onderdeel van de Santa Monica Pier is Pacific Park, een pretpark met onder meer een achtbaan, het Santa Monica Pier Aquarium, La Monica Ballroom, verschillende restaurants. Ook The Carousel behoort hiertoe, een in 1922 gebouwde draaimolen met 44 handgemaakte houten paarden. Je ziet er ook een reuzenrad of “Ferris wheel”. We gaan tot helemaal op het eind, en een vriendelijke Amerikaan zet ons op de foto “with the Ferris wheel as background please”. Geen probleem.
Met het reuzenrad (Ferris wheel) op de achtergrond.
----------------------------------------------------
Hoe streng ze zijn op het roken: deze paar vierkante
Fietsen op de "biking trail" tussen
Surfing USA. Is dat niet een liedje van de Beach Boys ?
De boulevard langs Venice Beach. Veel nostalgie
Hoe streng ze zijn op het roken: deze paar vierkantemeter is de "smoking area" op de pier.
PS: werp géén peuken in zee ! Zware boetes !
------------------------------------------------------------
Het volgende is het huren van fietsen, en zo de kustbaan tussen Santa Monica en Venice Beach af te fietsen; dat hadden we thuis al gepland. Op de pier zelf is een verhuurkantoor van Blazing Saddles en het is logisch om daar ons licht op te steken. We vullen de obligate papieren in, gaan akkoord dat we geen helm dragen en als waarborg moeten we een reispas achterlaten. Dat is niet zo naar mijn zin, maar die man verzekert ons dat dit doodnormaal is.
Fietsen op de "biking trail" tussenSanta Monica en Venice
--------------------------
Venice Beach is niet zo ver en een half uurtje later bevinden we ons volop in de jaren ’60 en ’70: ze zijn hier duidelijk blijven hangen bij de hippies van weleer. Venice Beach is met zijn drukke boulevard een van de populairste stranden van Californië. De bijbehorende buurt Venice heeft zijn naam te danken aan het Italiaanse Venetië; dit omdat er in Venice veel kleine kanalen en sloten door de buurt lopen, net als in Venetië. In Venice is in 1966 de groep The Doors opgericht en naar het schijnt woont Julia Roberts hier ook ergens in de buurt…
We kijken hoe surfers verwoede pogingen doen om rechtop te blijven staan als er een geschikte golf hen meevoert, we wandelen langs de boulevard met talloze winkeltjes en eten tenslotte iets in een sandwichbar. We zien heel veel kunstenaars en muzikanten, ook propaganda voor de aankomende presidentsverkiezingen.
Surfing USA. Is dat niet een liedje van de Beach Boys ?
De boulevard langs Venice Beach. Veel nostalgieuit de jaren '60 en '70.
De aanloop naar de presidentsverkiezingen.John McCain krijgt een serieuze veeg uit de pan.
Woonhuizen langs Venice Beach.
Bij Blazing Saddles leveren we de fietsen af en krijgen we onze reispas terug. In de auto stel ik de GPS in voor onze eindbestemming: het Best Western Bayside Inn San Diego, hetzelfde hotel van bijna drie weken geleden. 122 miles, een boogscheut…
Wegrijden uit LA is een ander paar mouwen. De wegen zitten eivol en alhoewel de highways erg breed zijn kunnen we niet echt goed doorrijden. Misschien is het wel spitsuur, want het is extreem druk. Zo’n 60 lange miles verder komen we eindelijk aan in de buitenwijken van Los Angeles, en nu beseffen we ten volle hoe groot de stad eigenlijk wel is.Het is reeds goed donker als we uiteindelijk in San Diego aankomen. De GPS wijst ons feilloos de weg en 10 minuutjes later rijden we de parking van het hotel binnen.
Eten in Extraordinary Desserts in Union Street
-----------------------------------------------------
De aanloop naar de presidentsverkiezingen.------------------------------------------
We fietsen terug naar Santa Monica en besluiten nog door te rijden naar Third Street Promenade, een lange winkelstraat. We parkeren de fietsen en maken een wandelingetje. Verderop eten we een pannekoek met koffie op een terras. Ik maak een praatje met twee jonge democraten die spulletjes van Obama verkopen als steun voor zijn campagne: speldjes, balpennen, T-shirts, ... Tenslotte fietsen we nog een stuk langs de biking trail, maar nu in noordelijke richting. Wegens tijdsgebrek moeten we echter terugkeren; het is al een stuk in de namiddag en we moeten nog aan onze laatste etappe beginnen.
Woonhuizen langs Venice Beach.----------------------------------------
Bij Blazing Saddles leveren we de fietsen af en krijgen we onze reispas terug. In de auto stel ik de GPS in voor onze eindbestemming: het Best Western Bayside Inn San Diego, hetzelfde hotel van bijna drie weken geleden. 122 miles, een boogscheut…
Wegrijden uit LA is een ander paar mouwen. De wegen zitten eivol en alhoewel de highways erg breed zijn kunnen we niet echt goed doorrijden. Misschien is het wel spitsuur, want het is extreem druk. Zo’n 60 lange miles verder komen we eindelijk aan in de buitenwijken van Los Angeles, en nu beseffen we ten volle hoe groot de stad eigenlijk wel is.Het is reeds goed donker als we uiteindelijk in San Diego aankomen. De GPS wijst ons feilloos de weg en 10 minuutjes later rijden we de parking van het hotel binnen.
Eten in Extraordinary Desserts in Union Street-----------------------------------------------------
We checken in en gaan vervolgens te voet op weg voor ons avondmaal. De meeste restaurants zijn echter al gesloten, ofwel zijn ze aan het afsluiten. Een vriendelijke vrouw wijst ons echter de weg naar Extraordinary Desserts in Union Street, en dat is niet zo echt veraf te voet: “they’re open till late, just a few blocks away”.
We blijven nog enkele dagen in San Diego en zullen de stad nog wat verkennen. Maar dat is voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten