Er rijdt voortdurend een bus van AVIS op en af tussen de verhuurmaatschappij en de luchthaven en die nemen we om gemakkelijk op de luchthaven te geraken.
De National Railroad Passenger Corporation met de naam
Amtrak is de nationale spoorwegmaatschappij voor
passagiersvervoer in de VS. In San Diego is er een station.
--------------------------------------------
Bij United zijn ze heel vriendelijk – dat zijn we eigenlijk al gewoon. De boarding passes worden uitgeprint en we krijgen uitgebreid informatie. De terugvlucht naar Washington van donderdag 11 september is om 08.15 stipt, dus dat is om 05.00u opstaan. Het wordt weer een lange (terug)reis.
We nemen de bus naar downtown San Diego en stappen af bij de Cruiseship Terminal. Vandaar is het nog 5 minuutjes te voet naar het hotel.Terug in het hotel moet ik eerst bellen naar Syntra West te Oostende, want blijkbaar wordt ik er morgen verwacht om een eerste keer les te geven. Nochtans had ik duidelijk alles doorgegeven, maar er moet tijdens de opstelling van het lessenrooster iets zijn misgelopen. Ik leg de situatie uit en er wordt me verzekerd dat er een oplossing zal gevonden worden. Ik ben toch wat meer gerustgesteld.
Het gigantische standbeeld – een eerbetoon
aan “The Greatest Nation”
----------------------------------
De Bob Hope Memorial
-----------------------------
We vertrekken terug en gaan eerst naar Seaport Village, een gedeelte langs de haven die we nog niet hadden verkend. We passeren de Bob Hope Memorial, we zien een gigantisch standbeeld – een eerbetoon aan “The Greatest Nation” - waarbij een matroos een verpleegster kust.
Hier hebben we de eerste keer gegeten,
nu bijna 3 weken geleden
---------------------------------------
Na het eten gaan we te voet naar Gaslamp Quarter want ik heb een schrijnend gebrek aan verse T-shirts. We kopen er uiteindelijk 4 in een “shopping mall”. Enkele blokken verder is het hotel en daar gaan we terug naartoe. Ik begin eindelijk wat inzicht te krijgen in het Amerikaanse systeem van “blocks” en huisnummering. Het zit heel logisch in elkaar en is volgens mij heel erg efficiënt. Als je het systeem doorhebt moet je al een hele grote kluns zijn om nog verloren te lopen…
Gaslamp Quarter, het historische hart
van San Diego
-------------------------------
In het hotel is het de bedoeling om eerst wat te ontspannen aan het zwembad, wat wonderwel eens lukt bij mij. Na de douche en ons verkleden gaan we op zoek naar een restaurant. Een wijnbar met de vreemde naam “Erotica Style” niet ver van het hotel blijkt uitstekend geschikt en we bestellen er elk een salade. Het was eens een relaxdagje…
"Erotic Style", een wijnbar in India Street.Dit is 5 minuutjes te voet van het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten