Reeds na het in detail uitstippelen van een paar etappes wist ik het al: we gaan naar een prachtig land. Vooral de natuur sprak ons enorm aan; de USA hadden we nog nooit op die manier bekeken. Wat we kenden was van de TV: gangs die elkaar afslachten, een drugdeal, wilde achtervolgingen, een schietpartij,… Misschien overdreven, dat geef ik toe, maar het is ergens wel het beeld dat we hadden van de States.
Eten langs de straat in San Diego
------------------------------------------------
4 typisch Amerikaanse postbussen.Je vraagt je soms af waar de huizen staan...
--------------------------------------------------
Na aankomst op de luchthaven stonden we voor het eerst op Amerikaanse bodem en de eerste indruk was: ruimte. Een overweldigend gevoel van veel ruimte. A lot of space. En dit niettegenstaande we in San Diego waren, de op één na grootste stad van Californië. De brede banen van 4 vakken voor een “zijstraatje”, de hoge en grote gebouwen, allemaal op een aanzienlijke afstand van elkaar. Alhoewel er enorm veel verkeer is en daar heel veel mensen wonen is het er nooit “vol”. Je hebt altijd nog plaats over. Voor ons, Europeanen, een verademing. Wij zijn gewoon aan eivolle steden met nauwe straatjes, opstoppingen en files.
Vervolgens hadden we de rit naar het hotel, de check-in, een eerste wandeling met een bezoekje aan een wijnbar. Alle mensen waren even vriendelijk zowel als behulpzaam. Tijdens het bestuderen van een plan werden we onmiddellijk spontaan geholpen en op weg gezet. Dat was het tweede: de mensen zijn kalm, vriendelijk en hulpvaardig. Altijd een praatje, oppervlakkig, verwacht zeker geen diepgaande gesprekken. Smalltalk dus. Where are you guys from ? Did you have a good night sleep ? Belgium ? God I love your chocolat !
Er is altijd en overal politie aanwezig------------------------------------------
In het algemeen zijn de Amerikanen ongelooflijk gedisciplineerd en dit valt in de eerste plaats op tijdens een een wandeling. Het is er overal zeer proper; op straat kun je bij manier van spreken van de grond eten. Geen zwerfvuil, sigarettepeuken of hondepoep. Overal zie je openbare vuilnisbakken, je kunt geen 100 yards gaan zonder er een tegen te komen. Soms zijn ze zelfs per drie naast elkaar: paper, cans en waste. Als je dan in de vuilnisbak kijkt bij “paper” zit daar enkel papier en karton in, bij “cans” enkel blik. Bij “waste” zit dan de rest. Geen uitzondering. Geen hoop rommel rond de vuilnisbakken. Bij ons kunnen we ons dat niet voorstellen. De straten zijn over het algemeen vuil. Voor iemand die geen afval op straat gooit is het meestal een zoektocht naar een vuilnisbak. Als je er dan al een vindt puilt die meestal uit van de rommel, met op de grond ernaast een evengrote hoop als er in.
Langs de Route 66 in Hackberry. Pure nostalgie.--------------------------------------------------------- Dezelfde discipline vind je ook terug in het verkeer. De autostrades of highways hebben geen aanloopstrook, je neemt de oprit naar de highway en je voegt in, zo simpel is het. De Amerikanen laten je er netjes in; ofwel veranderen ze van vak, ofwel minderen ze snelheid. Overdreven snelheid of “speeding” wordt ook nooit gedaan. Op een enkele uitzondering na houden ze zich allemaal aan de opgelegde snelheid. Tijdens onze rondreis, waarbij we toch om en nabij de 4000 km hebben afgelegd, hebben we nooit een ongeval gezien. Uiteraard zijn ze er wel.
Poseren bij de Grand Canyon
-----------------------------------
Deze discipline zorgt er ook voor dat verkeersagressie praktisch onbestaande is. Geen getoeter of opgestoken vuisten, geen middenvinger in de lucht bij wijze van “fuck you”-gebaar. Als je op de highway van vak wilt veranderen, dan doe je dat gewoon. Het verkeer achter je zorgt er wel voor dat je dat probleemloos kunt doen.
Indiaanse zandtekeningen in Arizona. Dit wordt gedaan met gekleurd zand
-----------------------------------------------------
Het verkeer zelf zit logischer in elkaar. De verkeerslichten aan de overkant van de straat zijn ideaal: je hebt er te allen tijde een goed zicht op. Turn (right) on red, ofwel mag je naar rechts afslaan als het rood is – als het verkeer het toelaat uiteraard. Een zeer goede regel die files vermijdt en ook goed praktisch uitvoerbaar is wegens het grote aantal vakken. Op de highway mag zowel links als rechts worden ingehaald. Op zich geen probleem zolang je er maar rekening mee houdt als je van baanvak verandert. Maar waarom van baanvak veranderen ? “Keep your lane” is het volgende, wat zoveel wil zeggen als “blijf waar je bent”. Rijdt je op vak 4, blijf dan op vak 4. Het kan natuurlijk dat diegene op vak 3 je inhaalt.Voor ons is dit een hele aanpassing, maar eens je het allemaal gewoon bent is het toch zo praktisch…
Dit spreekt voor zich. Best op het pad blijven...
-------------------------------------------------------
De mentaliteit van de Amerikanen is iets apart. Hier bij ons horen we via de media eigenlijk alleen maar de excessen van de Amerikaanse samenleving. Amerikanen zijn enorm trots op hun vrijheid, op hun patriottisme. En dit wordt vaak aanzien voor blind nationalisme, wat voor sommigen natuurlijk ook wel klopt.
Het land is gebaseerd op ultieme vrijheid maar daar is ook een keerzijde aan, zoals fascisme of religieus fanatisme, iets waar ik het absoluut niet mee eens ben. Maar de meeste Amerikanen zijn normale mensen die gewoon hun natje en hun droogje willen hebben.
Welkom in Arizona
--------------------------
Het symbool van Las Vegas: Vegas Vic, de cowboy metde jeans en de sigaret.Iets verder zie je Vegas Vicky.
-----------------------------------------------------------------
Op een boel vlakken kom je ook de servicegerichtheid tegen die de Amerikanen zo typeert. Zo zijn veel zaken gebaseerd op gemak, zaken die wij overbodig en overdreven vinden, zelfs belachelijk, worden daar gewoon gedaan omdat het mogelijk is. Bijvoorbeeld een drive-through, iets typisch Amerikaans. Waarom zou je voor bepaalde zaken uit de auto komen als je dat ook gewoon door het raam van de auto kan?
Death Valley. beneden zie je de zoutvlakte van Badwater.-------------------------------------------------------------------
Ook vind ik het aangenaam om als klant in een winkel netjes behandeld te worden. Geen norse winkelbediende die je geen blik waardig keurt maar vrolijke mensen die rustig de tijd nemen om je te helpen. Natuurlijk is dit een deel van de verkooptechniek, maar je verlaat de winkel of het restaurant met een beter gevoel.Wat meteen opviel was de “free refill”. Je bestelt een cola/pepsi/sprite/fanta en je krijgt enkel een lege beker. Daarmee ga je zelf naar de automaat en je vult je beker op met wat je wil. Beker leeg ? Je mag gerust opnieuw gaan opvullen en de meeste doen dit ook zo, wijzelf incluis. Meestal drink je de beker leeg tijdens het eten en verlaat je de zaak met een bijgevulde beker in de hand. Het is de normaalste zaak van de wereld.
Deze kleine windmolens worden gebruikt om
water te pompen. Dit zie je wel eens in films.
------------------------------------------------------
Lombard Street.
De meest bochtige straat ter wereld.
----------------------------------------------
Een versmarkt vind je zelden. Alles is voorverpakt, reeds geschild of gepeld en in de juiste vorm gesneden zodat je het enkel nog maar in de pot moet gooien. Het gemakzucht krijgt dan weer de overhand.Dit alles zorgt uiteraard voor een gigantische afvalberg, ettelijke tonnen afval per dag en dit vormt een enorm probleem, niet alleen voor de VS maar ook voor de wereld. De VS produceren per jaar naar schatting drie miljoen ton elektronisch afval (tv, computer, gsm, enz…) en die berg wordt steeds groter.
In Sausalito, de andere kant van
Ze zijn zeer streng op het roken.
-----------------------------------------
Op de Walk Of Fame in Hollywood.------------------------------------------------------
Op de Santa Monica Pier
Mexicaans restaurant La Salsa
Het te bezoeken vliegdekschip
Bikes & Beyond op Coronado
De National Railroad Passenger Corporation met de naam
De Bob Hope Memorial
